Ang mga Tanong Pampananampalataya ng mga Bata

Tunay na ang unang mga taon ng pagkabata ay may pinakadakilang kahalagahan sa pagbuo ng pananaw ng bata sa kairalan yayamang ibinibilang na ang mga konseptong ikinikintal sa mentalidad ng bata sa yugtong ito ay ang pangunahing sangkap na nagbibigay-anyo sa personalidad ng tao sa lahat ng mga nagkakaiba-ibang aspeto nito at nararapat na maging magkaugma sa mga sikolohikal, panlipunan, at panrelihiyong mga kakailanganin ng bata. Ito ay mahalaga para sa paghubog sa bata nang lubusang paghubog na aalalay sa kanya sa pagsulong nang may katatagan para sumuong sa daloy ng buhay at magpatuloy sa mga tinatahak nito bilang persona na balanse, produktibo, at aktibo. Sa pamamagitan ng naririnig niya at nasasaksihan niya, nahuhubog ng bata ang modelong pansarili niya sa Mundong ito. Lahat ng natitira sa buhay niya matapos niyon ay walang iba kundi ang proseso ng pag-aangkop at pagpapalago sa pangunahing pananaw na ito alinsunod sa mga kalagayang pinagdaraanan niya.

Panimula

Naisagawa ang paghahati ng aklat sa dalawang bahagi. Ang unang kabanata: Hinggil sa Edukasyong Pampananampalataya, ay naglalaman ng marami sa mga pundasyon at mga prinsipyo na magiging isang tulong para sa mga magulang sa pagdudulot ng edukasyon sa mga anak nila – ayon sa pahintulot ni Allāh. Hinggil naman sa ikalawang bahagi, nakasalalay ito hinggil sa mga modelong praktikal para sa pagsagot sa mga pampananampalatayang tanong ng mga bata. Dito ay may kalipunan ng mga tanong na pinakalaganap sa gitna ng kabataan sa pagkakaiba-iba ng mga edad nila lalo na sa hinggil sa anim na haligi ng pananampalataya at may pagpapaliwanag sa pamamaraan ng pakikitungo sa tulad ng mga tanong na ito.

Hinggil sa Edukasyong Pampananampalataya Tunay

Tunay na ang edukasyon ay isang pangangailangang pantao kabilang sa mga pangangailangan ng paghubog ng tao. Ito ay isang kasangkapan ng pagbuo ng bata at pagtatatag dito sa lahat ng mga larangan ng buhay. Sa pamamagitan ng edukasyon, naisasagawa ang paghubog sa personalidad ng bata na panlipunan, pangkaalaman, sikolohikal, pangkalusugan, at iba pa sa mga ito. Bago tayo mag-usap tungkol sa edukasyong pampananampalataya at sa paglalahad ng kahalagahan ng mga ito. Makabubuti sa atin ang makakilala sa pagkaintindi sa edukasyon mismo kung ano ang tinutukoy nito at ano ang ninais mula rito ng mga alagad ng edukasyon.

magbasa pa

nakabatay sa mga ito ang buhay ng tao sa hinaba-haba ng buhay niya sa Mundong ito.

Tunay na ang edukasyon – sa kabuuan nito – ay isang pagmamalasakit kaya walang edukasyong walang pagmamalasakit. Ang pinakamabuti sa pinagkalooban ng pagmamalasakit na ito ay maging nasa pagtatanim ng pananampalataya. Tayo ay nasa isang panahon na nabuhos ang pagmamalasakit ng mayoriya sa mga mananaliksik sa edukasyon sa aspetong pangkaisipan at pampisikal ng edukasyon kasabay ng pagpapabaya sa aspetong pampananampalataya at espirituwal. Sila ay nagtutuon ng mga tesis nila sa direksiyon ng pagsasakatuparan ng pagtamo at tagumpay na makamundo sa pamamagitan ng mga pamantayang materyalistiko nang walang pagmamalasakit sa kaayusan na humahantong sa kaligayahang pangkabilang-buhay. Ito ay gumagawa sa pang-edukasyong pagtereoriya natin na maging naiiba nang malaki sa kanila sa dakong ito.

Sino si Allāh?

Tunay na ang tumpak na sagot sa tanong ng bata tungkol kay Allāh at sa mga katangian Niya ay magpupundasyon ng paniniwala sa Tawḥīd at Pananampalataya kay Allāh (kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan) sa isip at puso ng bata.

Ang anyo ni Allāh ba ay tulad ng tao?

Tunay na ang pandinig natin ay limitado sapagkat tayo ay hindi nakarinig maliban ng mula sa isang takdang distansiya. Kung sakaling nakaririnig tayo ng bawat bagay, talaga sanang napagod tayo. Ang paningin natin ay limitado sapagkat tayo ay hindi nakakikita maliban ng hanggang sa isang takdang distansiya. Tayo ay hindi nakakakaya na makakita ng nasa likuran ng pader, halimbawa. Kung paanong ang pandinig natin ay limitado at ang paningin natin ay limitado, gayon din, ang isip natin ay limitado sapagkat ito ay hindi nakatatalos ng bawat bagay.”

Sino ang lumikha kay Allāh?

Kung sakaling nagkaroon ng isang lumikha kay Allāh, talaga sanang nagtanong ka rin kung sino ang lumikha sa tagalikha, hindi ba? Samakatuwid, kailangang malaman natin na kabilang sa mga katangian ni Tagalikha na Siya ay hindi nilikha, at na Siya ay ang lumikha sa lahat ng mga nilikha. Kung sakaling Siya ay naging nilikha, talaga sanang hindi tayo sumamba sa Kanya at hindi tayo sumunod sa mga turo Niya at mga utos niya. Kaya ang tanong tungkol sa kung sino ang lumikha kay Allāh ay hindi tumpak.

Mula saang nanggaling si Allāh? Ano ang edad Niya?

Hanggat ikaw ay nakaaalam, o mahal ko, na si Allāh ay hindi nilikha, na Siya, gayon din, ay hindi nagkaanak at hindi ipinanganak. Wala Siyang simula at walang wakas. Alinsunod dito, wala Siyang edad gaya ng kalagayan kaugnay sa atin na mga tao dahil Siya ay ang Tagalikha, ang Dakila, ang Walang-pangangailangan, ang Malaki, ang May Lakas, ang Matibay, ang Makapangyarihan, ang Maawain, na taglay Niya ang mga pangalang pinakamagaganda at ang mga katangiang pinakamatataas, taglay Niya ang mga katangian ng kalubusan at wala Siyang mga katangian ng kakulangan. Si Allāh (kaluwalhatian sa Kanya) ay ang nagpairal sa Daigdig kung paanong nagpairal Siya sa lahat ng mga bagay at lahat ng mga nilikha.

Si Allāh ba ay lalaki o babae?

Nararapat na magsikap tayo sa pagpapalayo ng isipan ng bata sa pag-iisip-isip nang madalas sa sarili ni Allāh at sa pagtutuon sa isipan niya sa pag-iisip-isip sa mga bagay-bagay na magdudulot sa kanya ng pakinabang at kabuluhan. Dito ay makabubuti sa akin na magpaliwanag sa bata na ang usapin ng pagkalalaki at pagkababae ay kabilang sa mga kinakailangan ng pag-iiba sa pagitan ng mga pangkat at mga uri ng mga nilikhang buhay.

Hindi ba nagugutom si Allāh at nauuhaw?

Si Allāh (kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan) ay nagtataglay ng mga katangian ng kalubusan at hindi nauugnay sa Kanya ang mga katangian ng kakulangan. Tunay na ang gutom at ang uhaw ay dalawang aspeto mula sa mga aspeto ng kahinaan. Hindi pinapayagan na mag-ugnay tayo ng kahinaan kay Allāh. Samakatuwid, tunay na si Allāh ay hindi nangangailangan ng pagkain at inumin dahil si Allāh ay ang Tagalikha ng bawat bagay. Hindi Siya nangangailangan ng alinmang bagay. Kung sakaling nangailangan siya ng isang bagay, talaga sanang hindi tumumpak na Siya ay maging Diyos. Si Allāh ay ang Dulugan na hindi kumakain, hindi nangangailangan ng pagkain o inumin sapagkat Siya ay Walang-pangangailangan doon sa kabuuan niyon. Siya rin ang inaasahan ng mga nilikha para tumustos sa kanila, magpakain sa kanila, at tumugon sa mga pangangailangan nila.

Mga Praktikal na Modelo ng Pagsagot Tungkol sa mga Pampananampalatayang

Tunay na ang mga pagsagot na nasasaad sa paksang ito ay nakatuon sa unang antas sa mga ama, mga ina, sinumang nakikitungo sa mga tanong ng mga bata tulad ng mga guro at mga kinauukulang edukador at mga repormador, at mga hinihilingan natin ng pag-aangkop sa nilalaman ng sagot ayon sa nababagay sa edad ng bata, antas nito, at kakayahan nito dahil tayo ay hindi nakakakaya na maglagay ng iisang pagsagot sa mga nagkakaiba-ibang antas ng bata sa edad, isip, at kakayahan. Dahil dito, kaya ang minamahalaga sa atin ay ang diwa ng sagot at ang reyalidad nito hindi ang pagkaliteral ng mga salita. Gayon din, ang pagkasarisari ng pakikipag-usap sa mga pagsagot, na nasa pagitan ng pakikipag-usap na direkta at hindi direkta, ay upang magawa natin na maghain ng pinakamalaking posibleng kantidad ng pagsasakonsepto para sa marangal na mambabasa, na dahil sa papel niya ay kukuha siya sa pinakadiwa ng mga pagsagot na ito at magbabagong-anyo siya rito sa paraang nakikita niyang higit na nababagay at higit na mainam para sa bata.

magbasa pa

Back to top button