پرسشهای مرتبط با روز آخرت

روز آخرت چیست؟

روز آخرت روزی است که خداوند در آن، مردمان را برای حساب و کتاب برمی‌انگیزد و به این دلیل آخرت نامیده شده که روزی پس از آن نیست، همچنین روز حساب نامیده می‌شود چرا که خداوند در آن روز، مردم را به خاطر اعمالی که در دنیا انجام داده‌اند محاسبه می‌کند، لذا هر کس عمل نیک انجام دهد و خداوند را اطاعت کند وارد بهشت می‌کند و هر کس عمل بد انجام دهد و خداوند را نافرمانی کند وارد جهنم می‌کند، روز آخرت روزی است که در آن زندگانی دنیا برای همه‌ی مردم به پایان می‌رسد، همچنین روز قیامت نامیده می‌شود یعنی روزی که مردم از قبرهای خود قیام می‌کنند و بلند می‌شوند و بخاطر حساب و کتاب به سمت آسمان می‌روند.

روز قیامت چه زمانی است؟ و چرا آن روز از ما پنهان است؟

هیچ کس نمی‌داند که روز قیامت چه زمانی است، الله متعال می‌فرماید: يَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا * فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِکْرَاهَا * إِلَى رَبِّکَ مُنْتَهَاهَا * إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا (نازعات: 42-45) {و از تو درباره قیامت می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟! تو را با یادآوری این سخن چه کار؟! نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)! کار تو فقط بیم‌دادن کسانی است که از آن می‌ترسند!}. خداوند آنرا از ما پنهان داشته است تا در عمل کردن تلاش به خرج دهیم و هر روز از طریق انجام کارهای خوب و ترک کارهای بد برای آن روز آماده شویم، و اگر انسان از آن روز خبر داشت جز اندکی قبل از آن زمان توبه نمی‌کرد و دنیا بسیار بیشتر از وضعیت کنونی پر از فساد می‌شد.

حساب چیست؟

اینکه خداوند اولین و آخرین انسان‌ها و جنیان را جمع‌ آورد چنانکه می‌فرماید: قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‌ * لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ‌ (واقعه: 49-50) {بگو: اوّلین و آخرین، همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند}. سپس آنان را از اعمالشان باخبر می‌سازد بعد هم بر حسب اعمالشان آنها را مجازات می‌کند لذا هر کس، عمل خیر و خوبی انجام داده باشد آن را می‌یابد و هر کس عمل شر و بدی انجام داده باشد نیز آنرا می‌یابد، الله متعال می‌فرماید: فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ‌ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ‌ )زلزله: آیات 7-8( {پس هر کس هموزن ذرّه‌ای کار خیر انجام دهد آن را می‌بیند! و هر کس هموزن ذرّه‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند!}.

مرگ چیست؟

کودک در سن 6 سالگی و کمتر، معمولاً معنای کامل مرگ و زنده شدن دوباره را نمی‌فهمد و اینکه مرگ، پایان حتمی همه‌ی انسان‌ها است را نمی‌فهمد اما از سن 6 تا 8 سالگی معمولاً معنای مرگ و مطابقت آن بر همه‌ی انسان‌ها را فهم می‌نماید و کودک از سن 8 سالگی تا 10 سالگی کاملاً مرگ و رستاخیز را می‌فهمد و چه بسا کودک، مرگ یکی از خانواده‌اش را تجربه کند و اولین رویارویی‌اش با مرگ باشد، و ما نمی‌دانیم به هنگام شنیدن درباره مرگ و قبر چه احساسی خواهد داشت بلکه غالباً از بیان این امور، آکنده‌ از ترس خواهد شد بنابراین می‌بایست بدون دروغ گفتن بر وی و تلاش برای قانع کردنش به اینکه شخص مرده مثلاً مسافر است اقدام به شرح معنای مرگ کنیم چرا که اگر به وی دروغ بگوییم به سرعت حقیقت را از دیگران به دست خواهد آورد.

بهتر است که پیش از رویارویی کودک با مرگ یکی از اعضای خانواده‌اش یک گنجشک مرده، درخت مرده یا حشره‌ای مرده را به او نشان دهیم چرا که این امر مفهوم مرگ را به شکلی محسوس برای کودک توضیح می‌دهد، سپس بکوشیم به سادگی برای او شرح دهیم که شخص مرده می‌رود تا در جهانی دیگر زندگی کند و اینکه همگی ما هنگامی‌که بزرگ می‌شویم به کسانی که پیش از ما مرده‌اند ملحق می‌گردیم و باذن الله با آنان در بهشت زندگی می‌کنیم، مهم است که کودک بداند مرگ به معنای پایان نیست بلکه انتقال انسان مؤمن به زندگی بهتری است و انتقال انسان بدکار به مجازات کارهای بدش می‌باشد، و زمانی‌که خداوند ما را می‌میراند بدین معنا نیست که ما را دوست ندارد بلکه ما را می‌میراند تا در جوار او زندگی کنیم؛ در بهشت دل‌انگیزی که توان تصور زیبایی‌اش را نداریم.

پس چرا بعضی از کودکان می‌میرند؟

کودکان عموماً شر و بدی انجام نمی‌دهند و عامدانه اشتباه نمی‌کنند به همین دلیل خداوند متعال هر یک از آنها را که می‌میرد به رحمت خود، استقبال می‌کند و وارد بهشت می‌نماید، و هنگامی‌که انسان می‌میرد و جسمش از بین می‌رود روح او همچنان باقی می‌ماند چنانکه به سوی خالق بالا می‌رود و پیوسته یاد نیک و اعمال خوب او در دل‌های مردم ماندگار می‌باشد بنابراین می‌بایست که انسان با انجام کارهای خوب و پایبندی به آموزه‌های شریعت اسلامی برای دیدار پروردگارش آماده گردد.

هنگامی که می‌میریم کجا می‌رویم؟

زمانی که وقتی که خداوند برایمان در دنیا مشخص نموده به پایان می‌رسد به قبر منتقل می‌شویم که مکان مخصوص مردگان است و قبر، یکی از باغ‌های بهشت است برای کسی که به پروردگارش ایمان دارد، از او اطاعت می‌کند و هنگام زندگانی‌اش در دنیا، اعمال صالح انجام می‌دهد لذا تا برپایی قیامت در قبرش در ناز و نعمت بسر می‌برد.

آیا مرده می‌شنود و می‌بیند؟ چگونه زیر خاک نفس می‌کشد؟ آیا می‌خورد و می‌نوشد و می‌خوابد؟

بله مرده، سلام کردن ما را می‌شنود و اگر برایش دعا کنیم به او رسانده می‌شود اما همانند ما نفس نمی‌کشد چرا که او نیازمند نفس کشیدن نیست زیرا او در زندگانی دیگری است که مثل زندگانی ما نمی‌باشد به همین دلیل ابتدای زندگانی دیگر، برزخ است و دارای قوانین و ماهیت مختلفی است و تنفس، خوردن، نوشیدن، خواب و عملی در آن نیست بلکه یا نعمت مداوم است یا عذاب مداوم.

بهشت چیست و چه چیزی در آن است؟

بهشت دار السلام (خانه امن و امان است) و مکان زیبایی است و در آن هر چیزی است که آرزو می‌کنیم و هر چیزی که دوست بداریم، بهشت مکانی است که مردم نیکوکاری که کار خوب انجام می‌دهند بدانجا می‌روند، بهشت دارای هشت دروازه یعنی درجه است که مؤمنان بر حسب بهره‌ی هر یک از آنان از نیکی‌ها و رحمت خدا وارد آن می‌شوند چنانکه صاحب نیکی‌ها و حسنات بیشتر در مقام زیباتر و بالاتر از مقام صاحب نیکی‌های کمتر می‌باشد اما همگی بهشتیان در خوشی، رضایت و نعمت زندگی می‌کنند، در بهشت خوشبخت زندگی می‌کنیم، در آن بیمار و خسته نمی‌شویم و خداوند، رسول‌خدا، دیگر پیامبران و تمام کسانی را که دوست می‌داریم باذن الله خواهیم دید، در بهشت هر نعمت، لذت، خوراکی و نوشیدنی‌ای که دوست بداریم و بخواهیم وجود دارد.

جهنم چیست و چرا خداوند آن را آفریده است؟

جهنم دار العذاب (مکان عذاب) است؛ مکانی که خداوند آماده نموده تا تمام کسانی که کار بد می‌کنند، مردم را آزار می‌‌دهند، از خداوند نافرمانی می‌نمایند و اوامر او را اطاعت نمی‌کنند با آن مجازات کند.

سرنوشت حیوانات چه می‌شود؟ به بهشت خواهند رفت یا جهنم؟

حیوانات مکلّف نیستند بلکه مخلوقاتی مسخّر هستند که خداوند آنها را بخاطر انسان آفریده است بنابراین هیچ حساب و کتابی و مجازاتی ندارند و در روز قیامت همه‌ی حیوانات حشر می‌شوند سپس الله متعال قصاص برخی از آنها را از برخی دیگر می‌گیرد چنانکه از گوسفند شاخداری که به دیگر گوسفندان شاخ زده است قصاص می‌گیرد و چون خداوند قصاص میان حیوانات را به پایان برد به آنها می‌فرماید: «خاک شوید لذا آنها خاک می‌گردند».

دکمه بازگشت به بالا